افشاگری هسته ای علی اکبر صالحی / فقط 2 نفر از ماجرای راکتور اراک خبر داشتند
به گزارش ملت ما، علی اکبر صالحی، دیپلمات و رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی در گفتگو با روزنامه «ایران» اعلام کرد که فقط او و رهبر معظم انقلاب از ترفند لوله های کالاندریای جایگزین خبر داشتند.
صالحی در این گفتگو به موضوع بتن ریزی راکتور اراک اشاره کرد و گفت: «با تحقق برجام مقرر شده بود داخل لولههای کالاندریای رآکتور آب سنگین اراک مسدود شود. بنابراین ما بر اساس طراحی جدید باید از چاله رآکتور اراک، کالاندریای قدیمی را که مخزن قرار گرفتن سوخت است، خارج کنیم تا کالاندریای جدید را قرار دهیم.»
راز مهم
دیپلمات سابق در ادامه از تصمیم پنهانش برای تهیه ابزاری مشابه برای مخزن سوخت راکتور اراک گفت و ادامه داد: «من آن زمان لولههای مشابه را برای مخزن سوخت رآکتور اراک خریداری کردم. این درحالی بود که فقط یک نفر در کشور در قامت بالاترین مقام ارشد نظام درباره این اقدام اطلاع داشت ولی آن زمان این مطلب را اعلام نکردیم چون میدانستیم که طرف مقابل بدعهدی میکند و حضرت آقا هم فرموده بودند مراقب بدعهدی آنها باشید.»
صالحی دلیل انجام این اقدام را راه حلی برای بازگشت سریع به فعالیتهای اولیه هستهای در صورت بدعهدی غرب اعلام کرد و گفت: «این کار را انجام دادیم که اگر قرار شد زمانی برگردیم، کار سریع انجام شود. ما لولههای مخزن سوخت رآکتور را که بیرون آورده بودیم با بتن پر کردیم ولی مشابه آن لولهها را الان داریم و به راحتی قابل جایگزینی است.»
صالحی با مخاطب قرار دادن کسانی که فضا را وارونه نشان می دهند توصیه کرد: «واقعیتها را بگویید نه اینکه بگویید بتن ریختهاند.»
او با پرسشی تامل برانگیز گفتگوی کوتاه خود با روزنامه ایران را به پایان رسانده است: «چرا حق را لباس باطل میپوشانید، در صورتی که حقیقت را میدانید؟»
ادعاهای تکراری، سیاسی کاری بی ثمر
افشاگری صالحی پس از آن صورت می گیرد که در چند روز گذشته، حملاتی دوباره از سوی جناح خاص به وی صورت گرفت. چند روز پیش امیرحسین ثابتی، نماینده مجلس ادعایی را تکرار کرد که بارها همفکران او مطرح کرده و پاسخ آن را گرفته بودند.
این نماینده مجلس خطاب به علی اکبر صالحی که در آن زمان رئیس سازمان انرژی اتمی بود گفت: «آقای صالحی برای چندمین بار روایتهای خلاف واقع مطرح میکنید. اگر تصور میکنید مردم عادی این صحبتها را باور میکنند، اشتباه میکنید. بنده هفته گذشته به همراه چند نماینده از رآکتور اراک بازدید کردم و بتنهایی را که در آن ریخته شده بود با چشم دیدم. دستهگل شماست؛ دروغ نگویید به مردم.»
فتوشاپ بتن ریزی در راکتور اراک
در حالی که راکتور اراک هنوز تکمیل و راه اندازی نشده بود، ادعایی مبنی بر بتن ریزی در راکتور اراک مطرح شد. تصاویری که منتشر شد، تصاویری فتوشاپی بود که پر شدن قلب راکتور هسته ای اراک را با بتن نشان می داد.
این تصاویر به گونه ای وایرال شد که آمریکایی ها هم آنها را در رسانه های خود منعکس کردند.
اما آنچه در این میان عجیب به نظر می رسید این بود که این ادعاها از سوی کسانی باور و تایید شد که خود زمانی درگیر پرونده برجام بودند.
سعید جلیلی که زمانی مذاکره کننده ارشد جمهوری اسلامی ایران در برنامه هسته ای بود، به همراه دوستان و یارانش که اکنون در قالب جبهه پایداری گرد آمده اند از این موضوع به سود خود بهره بردند.
آنها به طور گسترده بر این موضوع تاکید می کردند که برجام دستاوردهای هسته ای کشور از جمله راکتور مهم و کلیدی اراک را نابود کرده است.
سعید جلیلی از مخالفان سرسخت برجام آن روزها مهمان همیشگی کمیسیون برجام در مجلس بود. تکرار این ادعا از سوی او و دوستانش به داخل مرزها محدود نشد و تبعات فرامرزی هم به همراه داشت.
چرایی تکرار یک دروغ
قطعنامه اخیر شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه فعالیتهای هستهای ایران می تواند کلید معمای تکرار دروغ راکتور اراک باشد.
پس از این قطعنامه سازمان انرژی اتمی در واکنش به آن، برای اولین بار اقدام به تولید اورانیوم تا غنای 60 درصد در سایت فردو کرد و تولید آن را از روز دوشنبه به مرحله پایداری رساند.
این اقدام نشان از آمادگی ساختار هسته ای ایران دارد که نتیجه اقدامات همان سال هاست. همان چاره اندیشی هایی که آن زمان توسط سیاستگذاران و فعالان این عرصه مورد توجه قرار گرفت.
به نظر می رسد امیرحسین ثابتی و دوستانش این سطح از آمادگی و توانمندی هسته ای در دولت چهاردهم را تاب نیاورده اند که تنها به فاصله کوتاهی از اقدام موثر سازمان انرژی اتمی پای در راه بازدید از راکتور اراک گذاشته اند تا به بهانه آن به عوامل برجام حمله کنند.
در حالی که صالحی پیش از این هم در این باره توضیح داده بود.
صالحی گفته بود: «با فتوشاپ نشان دادند که در چاله راکتور اراک بتن ریخته شده است. بعد از مدتی حدود 40 خبرنگار از چاله بازدید کردند. مجبور شدیم که بگوییم در چند لوله بتن ریخته بودیم که البته مشابه این لولهها را هم داشتیم. انقدر افکار را مشوش کرده بودند که من در نهایت گفتم یک سری لوله به قطر حدود 8 سانت و ارتفاع حدود چند متر را سیمان ریخته بودیم ولی مشابه این لولهها را داشتیم. یعنی اگر میخواستیم برگردیم، لولهها را جایگزین میکردیم ولی از ابتدا نمیتوانستم بگویم از این لولهها داریم. چه داستانی به وجود آمد؛ طوری راکتور اراک را مسئله کردند گویی راکتوری بوده که کار میکرده و ما آن را متوقف و خراب کردیم و بتن ریختیم در صورتی که تأسیسات در حال ساخت بود.»