همه چیز درباره زندان مخوف صیدنایا / ماجرای سلول های زیرزمینی که هیچ راه دسترسی ندارند چیست؟ / عملیات جست وجو به کجا رسید؟

روز گذشته اخباری منتشر شد از تصاویر دوربین‌های مداربسته زندان صیدنایا که پرسش‌های بی‌پاسخ بسیاری را در ذهن‌ها ایجاد کرد. اینکه به رغم آزادسازی همه زندانیان و باز شدن درهای همه سلول ها، دوربین‌ها همچنان حضور زندانیان دیگری را در این زندان مخوف نشان می‌دهند که هیچ راهی برای رسیدن به سلول ها آنها نیست. در این شرایط بود که تیم های جست وجو و حفاری وارد زندان شدند تا شاید بتوانند پرده از اسرار مخوف صیدنایا بردارند.

به گزارش ملت ما، روز گذشته بسیاری از خانواده ها در جست وجوی عزیزان گمشده شان راهی زندان صیدنایا شدند؛ جایی که به سلاخ خانه معروف است. آنها به دنبال افرادی می گشتند که در زمان حکومت بشار اسد ناپدید شده بودند و احتمال می رفت در این زندان نگهداری می شوند.

زندانی با سیاهچال های مخوف

جمعیتی که به سوی زندان سرازیر است، آنقدر زیاد است که باعث بوجود آمدن ترافیک چند کیلومتری شده است. زندان مخوف صیدنایا شامل سیاهچاله‌هایی است که در دهه 1970 هر کسی که مخالف حکومت بود دستگیر و در این سیاهچال ها زندانی می شد. این زندان یکی از بدنام‌ترین مکان‌های دنیاست که بر اساس گزارش عفو بین‌الملل، بین سال‌های 2011 تا 2015 حدود 13000 نفر در آن به دار آویخته شدند.

جای تعجب نیست که این زندان، یکی از اولین مکان هایی بود که شورشیان در حالی که وارد دمشق شده بودند، روی آن تمرکز کردند.

فرار زندانیان

روز یکشنبه، پس از فرار بشار اسد از دمشق، تصاویری از آزادی زندانیان صیدنایا منتشر شد. بازتاب این تصاویر در شبکه های اجتماعی سبب شد که هزاران نفر از خانواده های افرادی که در این سال ها ناپدید شده بودند، در جست وجو عزیزانشان راهی زندان شوند. اما زمانی که بسیاری از آنها موفق به یافتن اثری از گمشده شان نشدند، شایعات هم آغاز شد.

بخش قرمز

خبرنگار سی ان ان که به همراه تیم های جست وجو وارد زندان شده، گزارش می کند: گفته می شود منطقه ای در زندان صیدنایا وجود دارد به نام «بخش قرمز». شایعه شده که این بخش در سطوح عمیق این زندان واقع شده و پر از سیاهچال های مخوف است. شایعات به سرعت پیچید و حالا همه از سلول های مخوف حرف می زدند که راه ورود به آنها مخفی و غیرقابل شناسایی است. این شایعات وقتی پررنگ تر شد که تصاویری از دوربین های مداربسته پخش شد. ادعا شده بود، با اینکه در تمامی سلول های زندان باز شده و زندانیان آزاد شده اند اما هنوز تصاویر دوربین های مداربسته زندانیانی را نشان می دهند که داخل سلول هستند و معلوم نیست این سلول ها کجا قرار دادند.

عملیات حفاری

به دنبال این شایعات بود که تیم های جست وجو، شامل بیل های مکانیکی و سگ های زنده یاب راهی زندان شدند. مبارزان شورشی که برای جست وجو وارد زندان شده بودند، با فریاد از مردمی که در جست وجو گمشده شان بودند می خواستند که ساکت باشند تا شاید آنها بتوانند صدای هر بازداشتی ای که در داخل سلول های مخفی محبوس شده اند را بشوند. سکوت سردی در زندان حاکم شد. سگ ها شروع به جست وجو کردند اما چیزی پیدا نشد.

پس از آن عملیات حفاری آغاز شد. محل هایی که تصور می شد به سلول های زیرزمینی راه داشته باشند، حفاری شد اما باز هم چیزی پیدا نشد. در نهایت نیز تیم جست وجو در بیانیه ای که دیروز منتشر کرد، اعلام کرد: «هیچ مدرکی دال بر وجود سلول‌ها یا زیرزمین‌های مخفی پیدا نشده و منطقه‌های باز نشده یا پنهانی در این مرکز وجود ندارد.»

آنها همچنین از مردم خواستند که در شبکه های اجتماعی از انتشار اطلاعات نادرست خودداری کنند.

در همین حال انجمن بازداشت شدگان و مفقودین در زندان صیدنایا نیز اعلام کرد که همه زندانیان تا ظهر یکشنبه آزاد شده اند و ادعاها درباره بازداشت شدگان زیر زمین "بی اساس" و "نادرست" است.

همچنین منیر الفاکر، یک زندانی سابق صیدنایا به سی ان ان گفت که این زندان دارای یک سطح زیرزمینی سلول است که درهای آنها باز و زندانیان آزاد شدند، اما او معتقد نیست که لایه های پنهان زیر آن وجود داشته باشد.