ناگفته های قتل پزشک یاسوجی / کینه 2 سال قاتل از کجا شروع شد؟

به گزارش ملت ما به نقل از اعتماد، شامگاه دوشنبه 21 آبان ماه 1403، قاتل با خشونت هر چه تمام «مسعود داوودی»، متخصص قلب 51 ساله را در شهر یاسوج درحالی که سوار بر ماشین بوده با چاقو و اسلحه به قتل می‌رساند و متواری می‌شود. سپس تصویر چاقوی خون‌آلودی که با آن مسعود داوودی را کشته در استوری اینستاگرام خود منتشر می‌کند و با لحنی تمسخرآمیز جنایت خود را تشریح و به آن می‌بالد تا اینکه ظرف چند ساعت دستگیر می شود.

برادر مسعود داوودی (پزشک یاسوجی) در مورد حادثه ناگواری که برای برادرش رخ داده می‌گوید: «حدود ساعت 11 الی 11 و نیم شب در‌حالی که برادرم با ماشین از مطب به سمت خانه در حرکت بود، قاتل جلوی او را می‌گیرد و با چاقو و اسلحه برادرم را به قتل می‌رساند. این اتفاق دقیقا داخل کوچه و نزدیک خانه برادرم رخ می‌دهد و قاتل فرار می‌کند، اما ما نمی‌دانیم قاتل همدست داشته یا نداشته! تحقیقات لازم هنوز کامل نشده است. بعد از این اتفاق همسایه‌ها متوجه سر و صدا می‌شوند و به داخل کوچه می‌آیند و به همسر برادرم خبر می‌دهند. او هم ماجرا را به من خبر می‌دهد. قاتل نیز 14 ساعت بعد شناسایی و دستگیر می‌شود.»

او در ادامه در مورد خشونت واهی متهم می‌گوید: «دو سال قبل از این حادثه برادر قاتل که سکته قلبی کرده بود به اورژانس یک بیمارستان در یاسوج منتقل می‌شود. کادر درمان در بخش اورژانس وقتی می‌بینند به کمک نیاز دارند و نمی‌توانند کاری برای برادر متهم انجام دهند از همان بیمارستان با برادرم تماس می‌گیرند و ماجرا را توضیح می‌دهند. برادر من همزمان در سه بیمارستان دیگر هم طبابت می‌کرد و همان موقع در بیمارستان دیگری در یاسوج بالای سر یک مریض بدحال بوده است. برادرم شرح حال مریض را از آنها می‌پرسد و خودش را به آنجا می‌رساند، اما تا خودش را به بیمارستانی که برادر متهم در آنجا بستری بوده، می‌رساند مریض فوت می‌کند. آن‌طور که به من گفتند برادر متهم قبل از اینکه برادرم خودش را به بیمارستان برساند دریچه آئورت قلبش پاره شده و از نظر پزشکی شخصی که دریچه آئورتش پاره می‌شود هیچ کاری نمی‌توان برایش انجام داد و زنده نمی‌ماند.»

برادر مسعود داوودی در پاسخ به اینکه چرا متهم بعد از دو سال تصمیم به انتقام گرفته، می‌گوید: «برادرم در سه بیمارستان به‌طور داوطلبانه مریض‌ها را ویزیت می‌کرد. متهم بعد از فوت برادرش، برادرم را مقصر می‌دانست درحالی که برادرم در بیمارستان دیگری مشغول ویزیت بیمار بوده است. خانواده متهم در این دو سال مرتب شکایت خود را علیه برادرم ثبت کرده بودند، اما دادگاه برادرم را تبرئه کرده و مقصر نمی‌دانست. قاتل هم وقتی می‌بیند کاری از پیش نمی‌برد، برادرم را به قتل می‌رساند، اما از اعترافات قاتل و روند رسیدگی اطلاعی ندارم.» او در ادامه در مورد زندگی برادرش می‌گوید: «ما اصالتا اهل شاهرود هستیم. حدود چهارده، پانزده سال پیش وقتی برادرم برای گذراندن طرح پزشکی خود به یاسوج منتقل می‌شود، تصمیم می‌گیرد همانجا بماند. ما خیلی به مسعود می‌گفتیم که یا به تهران یا شاهرود برای طبابت بیاید، اما می‌گفت مردم اینجا بیشتر به وجودم احتیاج دارند. دوست داشت به مردم یاسوج خدمت کند.»

واکنش مسوولان به قتل پزشک متخصص قلب

پس از این حادثه ناگوار «حامد رهبر»، معاون دادستان یاسوج در واکنش به خبر قتل مسعود داوودی گفت: «دستگاه‌های قضایی از کادر درمان حمایت‌های قضایی داشته و اگر موردی رخ‌ داده، موضوعی بوده که از دست همه خارج بوده است. در پی اتفاقی که افتاد تیم قضایی تشکیل و بازپرس ویژه به صحنه قتل اعزام و دستورات و پیگیری‌ها دنبال شد.»

معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج نیز در مورد ماجرایی که منجر به انتقام شد، گفت: «حدود دو سال پیش با مرگ برادر متهم، خانواده بیمار به پزشکی قانونی شکایت کردند و پزشک متخصص طب اورژانس محکوم شد، اما پس از اعتراض به رای و انتقال پرونده به شیراز و تهران، در هر دو محل، کادر پزشکی به‌طور کامل تبرئه شدند. دکتر داوودی طی این دو سال مکررا از سوی خانواده بیمار تهدید می‌شد، اما این تهدیدات را گزارش نکرده بود. ظاهرا کمیسیون بدوی پزشکی، مقتول را به‌ لحاظ قصور پزشکی در فوت برادر قاتل مقصر تشخیص داده بود که پس از اعتراض خانواده مقتول، کمیسیون بالاتر تقصیری را متوجه پزشک مقتول ندانسته است. قتل دکتر داوودی اگرچه بار دیگر ضرورت تامین امنیت بیشتر برای کادر درمان را گوشزد کرد، اما این موضوع نباید به از دست رفتن اعتماد متقابل بین مردم و جامعه پزشکی منجر یا باعث واهمه پزشکان از حضور در محیط کار و ارایه خدمات درمانی شود، چراکه اولا، تعمیم اقدام اشتباه یک فرد شرور به سایر همراهان بیماران، اقدامی کاملا اشتباه است و در سایر موارد حتی در صورت اثبات قصور پزشکی، خانواده بیمار رسیدگی به این امر را برعهده قانون می‌گذارند. ثانیا عدم حضور برخی پزشکان در مراکز درمانی به بهانه این رخداد تلخ، از سویی وجهه قابل اعتماد و ایثارگر جامعه پزشکی و پرستاری را خدشه‌دار می‌کند و از سوی دیگر می‌تواند با تشدید بروز بحران‌ها در سیستم درمانی، به بروز تنش‌های جدید بین بیماران و پزشکان منجر شود.»