نقشه اسرائیل برای سوریه چیست؟ / پشت پرده تحرکات تروریست‌های تکفیری در سوریه
به گزارش ملت ما به نقل از فارس تحولات داخلی سوریه از بهار 2011 که منجر به جنگ داخلی و سپس تحمیل جنگی جهانی علیه این کشور شد، فرصتی برای اسرائیل بود تا عملیات امنیتی و نظامی خود را در سوریه گسترش دهد و بیش از آنچه در گذشته شاهد آن بودیم، در تحولات سوریه مداخله داشته باشد.اسرائیل تا پیش از سال 2011 چندین تجاوز نظامی در داخل سوریه کرده بود، از جمله حمله جنگنده‌های این رژیم به اردوگاه فلسطینی‌ها در «عین الصاحب» در نزدیکی دمشق در سال 2003، بمباران رآکتور هسته‌ای سوریه در دیرالزور در سال 2007 و بمبگذاری خودروی «عماد مغنیه»، از رهبران ارشد حزب‌الله در دمشق در سال 2008 که تا سال 2024 رژیم صهیونیستی به دست داشتن در آن اذعان نکرده بود تا اینکه در سال‌جاری «ایهود اولمرت»، نخست‌وزیر اسبق رژیم رسما مسئولیت آن را برعهده گرفت.حملات و بمباران‌های رژیم صهیونیستی در سال 2013 دوباره به سوریه بازگشت، اما در فواصل زمانی دور از هم و نهایتا یک یا دو عملیات در سال؛ در خلال سال‌های 2018 و 2019 این حملات افزایش یافتند و به چندین حمله در طول همان سال رسیدند تا در سال 2020 به حملاتی مستمر با میانگین ماهیانه به یک حمله و با آغاز جنگ اسرائیل در نوار غزه پس از عملیات طوفان الاقصی به امری هفتگی و حتی روزانه تبدیل شدند.
اهداف حملات اسرائیل به خاک سوریه در دو دهه اخیر نشان‌دهنده ماهیت خطری بود که اسرائیل در سوریه از آن بیم داشت، با اینکه اسد پدر و اسد پسر همواره بر پایبندی دمشق به آتش‌بس و توافقات تأکید داشتند، اما گویی تنها جاسوسی، رصد، دخالت و تجاوز می‌توانست، خاطر آشوب تل‌آویو را آرام کند.ورود حزب‌الله لبنان به سوریه در حمایت از دمشق و مقابله با تروریست‌های تکفیری و مقابله با پیاده‌سازی طرح‌های آمریکایی-صهیونیستی آنها در سوریه و منطقه باعث شد تا دخالت‌های اسرائیل در سوریه افزایش یابد و سوریه به یکی از مهم‌ترین اهداف تل‌آویو تبدیل شود.
فرماندهان حزب‌الله
در این مرحله که از سال 2011 آغاز می‌شود، ترور فرماندهان حزب‌الله در سوریه به مهم‌ترین هدف اسرائیل در سوریه تبدیل شد، این هدف اگرچه با آرام شدن اوضاع در سوریه اندکی رنگ باخت و کم رنگ شد، اما با آغاز جنگ در نوار غزه و ورود حزب‌الله میدان در حمایت و پشتیبانی از مقاومت فلسطینی در نوار غزه و همچنین گشوده شدن جبهه جنوب لبنان توسط اسرائیل، اهمیت خود را حتی بیش از گذشته نزد تل‌آویو باز یافت، به این امید که با تشدید و افزایش روند ترورها در صفوف حزب‌الله پیکره حزب تضعیف شود و علاوه بر لبنان، در سوریه حضور کم رنگ‌تری داشته باشد.نگرانی‌های اسرائیل از توانمندی‌های نظامی و امنیتی حزب‌الله به ویژه در حال حاضر که مجبور به تن دادن به آتش‌بس شده، تنها به لبنان محدود نمی‌شود، بلکه آن سوتر سوریه را نیز در برمی‌گیرد، تل‌آویو به خوبی می‌داند، حزب‌الله اگر نتواند، در لبنان صفوف خود را مرتب کند و قدرت خود را بازسازی کند، در سوریه خواهد کرد، به همین دلیل اهدافش در سوریه را از ترور فرماندهان حزب‌الله به پایگاه‌ها و مراکز حزب در سوریه توسعه داد.اسرائیل می‌داند، بعد از سال‌ها حضور مستقیم حزب‌الله در سوریه و به طور مشخص از سال 2012 حزب دارای ساختار و تشکیلاتی گسترده و حتی نسخه‌ای سوری از خود در این کشور به ویژه در مناطق شیعه‌نشین کفریا و فوعه در ادلب و نبل و الزهرا در حلب و برخی مناطق حمص و عشایر شرق و جنوب سوریه است و بر این باور است که این مناطق به کانون‌های مستقیم حمله به اسرائیل در آینده نزدیک تبدیل خواهند شد.
 |
حضور سپاه پاسداران در سوریه
اسرائیل خطرهای تهدید‌کننده موجودیتش را نه در غزه جستجو می‌کند و نه در لبنان، بلکه جنگ اصلی، رویارویی اسرائیل با ایران است، بنابراین دور کردن خطر حماس از جبهه غزه و حزب‌الله از جبهه شمالی همه در گرو دور کردن سپاه پاسداران ایران از سوریه و به ویژه از مناطق جولان سوریه است.توافقاتی که روس‌ها در جنوب سوریه بر آن اشراف و نظارت داشتند، بر این مبتنی بود که مسکو به تل‌اویو متعهد می‌شد که جنوب سوریه تا 100 کیلومتر خالی از حضور نیروهای ایرانی باشد، البته اسرائیل به شدت بر عقب‌نشینی کامل ایران از سوریه و خارج شدن نیروهای ایرانی از سوریه تأکید داشت، به همین دلیل حملات اسرائیل به مناطقی در جنوب سوریه به ویژه مناطق نزدیک به مرزهای فلسطین اشغالی در القصیر و طرطوس تا شرق و شمال سوریه را باید در نگرانی‌های تل‌آویو از حضور و تحرکات سپاه پاسداران در سوریه قرائت کرد.با بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید انتظار می‌رود، آمریکا اگر خود مستقیما وارد رویارویی‌ها نشود، از حملات اسرائیل در هدف‌گیری نیروهای ایرانی و گروه‌های مورد حمایت ایران در سوریه از جمله گروه‌های مقاومت عراقی حمایت کند.
رهبران مقاومت فلسطینی
علی رغم اینکه تل‌آویو ادعا می‌کند، در جنگ اخیرش علیه در نوار غزه و همچنین تشدید سرکوب‌ها و حملات در کرانه باختری، ضربات سنگینی به مقاومت فلسطینی وارد کرده، اما به خوبی می‌داند، این یک ادعاست و حتی با پذیرش این گفته، مقاومت فلسطینی خیلی زود می‌تواند، با پایگاه‌ها و مراکزی که در سوریه دارد، توان گذشته خود و حتی فراتر از آن را باز یابد، به همین دلیل حمله به فرماندهان و مراکز و پایگاه‌های مقاومت فلسطینی در سوریه همواره یکی از اهداف سنتی اسرائیل طی تجاوزهایش به خاک سوریه را تشکیل می‌داده است.سوریه یکی از مهم‌ترین پناهگاه‌های فرماندهان گروه‌های مقاومت فلسطینی در خارج از سرزمین‌های اشغالی بوده، به ویژه در چارچوب سیاست خارجی ضد توافق اسلو حافظ اسد، بسیاری از فرماندهان و رهبران گروه‌های مقاومت فلسطینی از جمله دو جنبش «حماس» و «جهاد اسلامی» روی به سوریه آورده و جدای از اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی، پایگاه‌ها و مراکزی را در این کشور برای آموزش رزمندگان مقاومت دایر کردند.جنبش جهاد اسلامی فلسطین در اواسط نوامبر 2024، از ترور دو تن از رهبران خود که در اثر حمله اسرائیل به دمشق خبر داد و انتظار می‌رود که پس از آتش‌بس شاهد افزایش تحرکات اسرائیل در هدف‌گیری فرماندهان و رهبران مقاومت فلسطینی در سوریه به عنوان بخشی از انتقام نتانیاهو از حماس و اعمال فشار نتانیاهو به مقاومت فلسطینی برای مبادله اسرای اسرائیلی و دستیابی به توافق آتش‌بس با حماس در نوار غزه باشیم.
اهداف نظامی حساس و راهبردی
علاوه بر ترور رهبران، حملات اسرائیل در سوریه شامل همه آن چیزهایی می‌شود که تل‌آویو آنها را تهدیدی مستقیم برای امنیت قومی خود می‌داند، البته در سال‌های اخیر اغلب این اهداف به طور مستقیم با نفوذ امنیتی و نظامی ایران در سوریه مرتبط بودند.اگرچه در مواردی این حملات اهداف روسی را هم هدف گرفته‌اند، همانند حمله اسرائیل به نزدیکی پایگاه روسی حمیمیم در ماه اکتبر گذشته که نشان می‌دهد، در صورتی که ایجاب کند، اسرائیل از حمله به پایگاه‌ها و مراکز روس‌ها در سوریه در نیز باک ندارد.مهم‌ترین پایگاه‌های و مراکز سوری که تاکنون به بهانه حضور مستشاران و کارشناسان ایرانی در آنها مورد حمله قرار گرفتند، عبارت‌اند از:🔺مراکز تحقیقات علمی که اسرائیل معتقد است، در آنها آزمایشگاه‌ها و کارخانجات تولید و توسعه سلاح‌های شیمیایی وجود دارد🔺 سامانه‌های پدافند هوایی ایرانی و رادارهای شناسایی و سیستم‌های رصد و شناسایی 🔺انبارها و مخازن تجهیزات نظامی، از جمله اسکادران‌های پهپادی 🔺تأسیسات و مراکز توسعه و گسترش برنامه‌های موشکی و دستگاه‌ها و سیستم‌های کنترل از راه دورتمامی اهداف فوق پس از عملیات طوفان الاقصی در 7 اکتبر 2023 به اهداف تاکتیکی برای اسرائیل تبدیل شده‌اند و این رژیم تلاش می‌کند، با هدف‌گیری آنها اطراف خود را از هرگونه تهدید وجودی تخلیه کند، هدفی که تاکنون نتوانسته با همه جنایاتش نه در غزه و نه در جنوب لبنان آن را محقق کند، به همین دلیل انتظار می‌رود، با تشدید حملاتش در سوریه با کمک گروه‌های تروریستی تکفیری به دنبال تحقق آن باشد.
این خواسته نتانیاهو است، مانند همه خواسته‌هایی که در طول بیش از یک سال گذشته آنها را در سر پرورانده، اما نتوانسته هیچ یک را محقق کند. نتانیاهو ظرف یک‌سال گذشته با حملاتش به سوریه پیام‌هایی به دمشق داد و تلاش کرد، آن را از محور مقاومت جدا کند، خواسته‌ای که مثل بقیه خواسته‌های نتانیاهو محقق نشد و هرگز محقق نخواهد شد.حال باید دید، اصرار دمشق بر ماندن در محور مقاومت و در کنار مقاومت، تل‌آویو و نتانیاهو را به کدام سمت از رویارویی‌ها سوق خواهد داد.
ارسال نظر
ارسال نظر