طرح استیضاح دیپلماتِ در خط «میدان» به بهانه انفعال در عرصه سیاست خارجی

پایگاه ملت ما: مجلس شورای اسلامی دو وظیفه نظارت و قانون‌گذاری را برعهده دارد. در حوزه نظارت، نمایندگان مجلس می‌توانند از سوال، تحقیق و تفحص و استیضاح استفاده کنند و دستگاه‌ها، نهادهای اجرایی و مسئولان هم مکلف به همکاری و پاسخگویی به آنها هستند.

مجلس یازدهم 7 خرداد 99 فعالیت خود را در هرم سبز بهارستان آغاز و با دولت دوازدهم و سیزدهم همکاری کرد. به واسطه تفاوت دیدگاه روزهای پرحاشیه‌ای میان مجلس یازدهم و دولتِ «تدبیر و امید» سپری شد. قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» از سوی مجلس به تصویب رسیده بود و مُهر شورای نگهبان نیز به آن زده شده بود، اما رئیس جمهور وقت مواضع انتقادی نسبت به مصوبه مذکور داشت و با این مضمون می‌گفت: «می خواهند دست ما را ببندند.»

سرانجام تقویم سیاسی به 28 خرداد 1400 رسید و با رأی مردم حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی سکانداری دستگاه اجرا را برعهده گرفت و از قوه قضائیه راهی میدان پاستور شد. با تشکیل دولت سیزدهم فصل جدید همکاری بین مجلس و دولت کلید خورد. البته این همکاری و تعامل به منزله عبور نمایندگان از وظایف قانونی خود نبود، چنانچه در همین مجلس وزیر سابق صمت استیضاح و با رأی نمایندگان از کابینه خداحافظی کرد و «عباس علی‌آبادی» جانشین او در خیابان سمیه شد.

استیضاح به چه قیمتی!

از این رو در نظارت مجلس هیچ تردیدی نیست، اما نقدی که وارد می‌شود نگاه «سیاسی» و یا مغرضانه‌ای برخی ساکنان بهارستان نسبت به نظارت قوه مقننه است.

در همین چند روز اخیر موضوع استیضاح دو عضو کابینه رسانه‌ای شده است. استیضاح اول مربوط به وزیر آموزش و پرورش بود. داستان از آنجا آغاز شد که ابتدا یک نماینده اعلام کرد استیضاح «رضا مراد صحرایی» اعلام وصل شد و پس از چند روز عضو هیئت رئیسه مجلس این خبر را تکذیب کرد!

درخواست استیضاح از وزیر آموزش و پرورش در حالی در مجلس جدی شده است که او 9 خرداد سال جاری - 6 ماه پیش ـ از مجلس رأی اعتماد گرفت و هنوز یکسال از حضورش در کابینه نمی‌گذرد!

چرا باید «امیرعبداللهیان» استیضاح شود؟!

اما خبر طرح استیضاح عضو دیگری از کابینه ظهر روز سه شنبه ( 23 آبان ماه) از سوی محمود عباس‌زاده مشکینی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس رسانه‌ای شد و بازتاب گسترده‌ای هم در فضای مجازی و کانال‌های خبری پیدا کرد.

او، انفعال وزارت امور خارجه در مقابل مقامات عربستان و‌ موضوع جنگ غزه را از علل استیضاح می‌داند و ضمن انتقاد از عملکرد وزیر امور خارجه، می‌گوید: چگونه است که تا چندی پیش سخن از محو رژیم صهیونیستی مطرح‌ بود اما در حال حاضر گفتمان‌ها تغییر کرده است.

عباس زاده مشکینی کیست؟/ از ارتباط با «بهاری‌ها» تا حضور در مجلس

نماینده مردم مشکین شهر در مجلس یازدهم از نیروهای نزدیک رئیس جمهور سابق (محمود احمدی نژاد) است. او در زمانی که احمدی‌نژاد در دولت سازندگی، استاندار اردبیل بود، مدیر کل امور شهری و روستایی استانداری را برعهده داشت.

سال 84 شهردار اسبق تهران پاستور را به بهشت ترجیح داد به همین جهت نامزد انتخابات نهم ریاست جمهوری شد و باز عباس زاده مشکینی از نیروهای فعال او در ستاد انتخاباتی‌اش شد و در دوره «پسا انتخابات» با حکم وزیر وقت کشور به میدان فاطمی رفت و مدیر کل سیاسی وزارت کشور شد.

در همان مقطع اعلام شد نیروهایی که مورد حمایت و تایید رئیس دولت نهم هستند از سوی او به وزرا معرفی می‌شوند تا فعالیت خود را در دستگاه‌های اجرایی آغاز کنند؛ اعتماد و حمایت او از «عباس زاده مشکینی» استمرار داشت و در دولت دهم که دیگر «بهاری ها» نقاب از چهره خود برداشته بودند، وی استاندار ایلام شد و هم راستا با گفتمان آنها در دولت ماندگار شد!

اکنون او با ارتباط و تعامل نزدیکی که با «احمدی نژادی‌ها» دارد به دنبال استیضاح وزیری هست که کارنامه قابل قبولی از خود در تصدی دستگاه دیپلماسی ـ در خیابان 30 ـ ارائه کرده است.

آقای دیپلمات در میدان

حسین امیرعبداللهیان از زمان حضور در دولت با قوت راهبرد «دیپلماسی متوازن» در وزارت خارجه را دنبال و اجرا می‌کند و این راهبرد نتایجی همانند عضویت ایران در شانگهای و بریکس را به همراه داشت.

تحرکات دستگاه دیپلماسی با تمجید رهبر انقلاب و رئیس جمهور هم رو به رو شد. ابتدا وزارت امور خارجه در مراسم تجلیل از دستگاه‌های برتر دولتی که چهارم شهریورماه در سالن اجلاس سران برگزار شده بود به عنوان دستگاه برگزیده در سطح ملی شناخته شدو رئیس جمهور جایزه را به حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه تقدیم کرد.

چند روز پس از این مراسم، اعضای هیئت دولت به مناسبت هفته دولت به حسینیه امام خمینی(ره) رفتند تا با رهبر معظم انقلاب دیدار کنند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این دیدار، فعالیت‌های دولت در بخش سیاست خارجی از جمله سیاست ارتباط با همسایگان را بسیار خوب خواندند و گفتند: باید با هیچ همسایه‌ای مناقشه‌ای نداشته باشیم و اگر مناقشه‌ای هم هست،‌ تبدیل به همکاری شود که گام‌هایی در این زمینه برداشته شده که باید ادامه یابد.

ایشان ارتباط با همه دولت‌هایی که مایل به ارتباط با ایران هستند (به جز استثنائاتی معدود) را از دیگر سیاست‌های درست دولت سیزدهم برشمردند و فرمودند: عضویت در دو پیمان بین‌المللی نیز کار بسیار مهمی بود که نشان می‌دهد کشور در وضعی قرار دارد که مؤسسان پیمان‌های بین‌المللی راغب و گاهی مُصرّ به ارتباط با ایران هستند و بر اساس محاسبات خود و با توجه به واقعیات ایران، ارتباط با کشورمان را لازم می‌دانند.

پیوند«میدان» و «دیپلماسی» در دولت سیزدهم

هنوز فراموش نمی‌کنیم، وزیر پیشین امور خارجه با موضع‌گیری که در قبال «میدان» اتخاد کرد به چه حاشیه‌هایی دامن زد!

در همان مقطع منوچهری متکی وزیر اسبق امور خارجه در واکنش به فایل منتشر شده محمد جواد ظریف با بیان اینکه این کلام او که گفته هیچ‌وقت میدان فدای دیپلماسی نشده و این دیپلماسی است که فدای میدان شده نشان می‌دهد که او نه از میدان برداشت و تعریف درستی دارد و نه از دیپلماسی، گفته بود: مصاحبه ظریف ترور سیاسی سردار سلیمانی بود!

اما دیری نپایید که فردی سکاندار دستگاه دیپلماسی شد که در جبهه مقاومت حضور فعال دارد و تحرکات و سفرهای او به منطقه، نتایج مصداقی پیوند «میدان» و «دیپلماسی» را به منصه ظهور رساند.

در دو رویداد کلان که در منطقه شکل گرفت؛ نخست عملیات «طوفان الاقصی» و دیگری جنگ غزه و جنایت های رژیم صهونیستی در کرانه باختری ما شاهد اقدامات «میدانی» وزیر و دستگاه دیپلماسی کشورمان بودیم.

وقتی وزیر امورخارجه، زیرمیز بازی غربی ـ صهیونیستی زد

در شرایطی که رژیم‌صهیونیستی پس‌از «غافلگیری بزرگ» در عملیات «طوفان‌الاقصی» راهبرد «مظلوم‌نمایی» را درپیش گرفته بود و با کمک رسانه‌های غربی می‌کوشید «ظالم» را جای «مظلوم» بنشاند، اما «دیپلماسی مقاومت» با محوریت وزیر امورخارجه، زیرمیز بازی غربی ـ صهیونیستی زد و روند تحولات در مسیری پیش رفت که اکنون شاهد ایجاد اجماع جهانی علیه جنایات رژیم‌صهیونیستی هستیم.

در این میان، دیپلماسی فعال وزیر امورخارجه ایران واکنش‌های گسترده‌ای را در افکارعمومی جهان و به‌ویژه جهان‌عرب داشته‌است و مردم کشورهای عربی در انتقاد به بی‌عملی سران کشورهایشان، دیپلماسی فعال امیرعبداللهیان را به‌عنوان مهم‌ترین تلاش درمسیر پایان دادن به جنگ در غزه ارزیابی می‌کنند؛ موضوعی که طی روزهای اخیر در شبکه‌های اجتماعی عربی نمود ویژه‌ای داشت.

حال با کارنامه‌ای که پیش روی وزارت امور خارجه و شخص وزیر قرار دارد آیا می‌توان مدعی شد: دستگاه دیپلماسی در تحولات منطقه منفعل ظاهر شده است؟

نمایندگانی هم که این روزها به دنبال استیضاح وزرا هستند بهتر است نگاه واقع‌گرایانه به تحرکات دولتی‌ها و بویژه وزیر خارجه جبهه مقاومت داشته باشند ضمن آنکه هنوز فضای کشور انتخاباتی نشده و در زمان خود می توان فعالیت‌های انتخاباتی کرد!

انتهای پیام/