ملت ما گزارش می‌دهد؛
منتقدان دولت چیزی در چنته دارند؟
پایگاه ملت ما: نزدیک‌ترین تجربه زیست سیاسی مربوط به دوران 8 ساله ریاست‌جمهوری «حسن روحانی» است. او در ابتدا حامیانی نمایشی برای دستیابی به پیروزی در انتخابات داشت؛ جریان اصلاحات در میانه راه مسیرشان را تغییر دادند و کار را به جایی رساندند که دولت منسوب به حسن روحانی به وصله‌ای ناجور تبدبل شد که هیچ جریانی آنها را گردن نگرفت.
البته زمانی که دولت یازدهم روی کار آمد، جریان اصلاحات به عنوان بزرگترین حامی دولتِ وقت، تا توانستند عملکرد دولت قبل از خود را به نقد نشست و آن دوران را به عنوان یکی از سیاه‌ترین تجربه‌های کشور در اذهان عمومی تصویر سازی کرد، اما تاریخ در مورد این جریان به شکلی تکرار شد که ناتوانی‌های مدیریتی و ضعف عملکرد منسوبین دولت یازدهم و دوازدهم حتی از سوی حامیان آنها هم مورد پذیرش قرار نگرفت و اصلاح طلبان به عنوان پَر و پا قرص ترین حمایت کنندگان دولت تدبیر و امید جهت حراست از حیثیت سیاسی خود عبای حمایت از دولتِ روحانی را از تن خارج و به صراحت از «تدبیری‌ها» انتقاد می‌کردند!
انتقاد این جماعت از دلتمردانِ اعتدالی هم نمایشی بیش نبود، آنها به هنگام حضور هم‌یاران و همفکران خود بویژه در دولت یازدهم یا تمام قد از دولتی‌ها حمایت می‌کردند و یا روزه سکوت گرفته بودند و ترجیح می‌دادند درباره عملکرد دولت مورد حمایت خود موضعی اتخاذ نکنند.
*چرا اصلاحات از دولت انتقاد می‌کند؟
خداحافظی حسن روحانی از پاستور مصادف بود با 12 مرداد 1401 و او در حالی با مسئولیت 8 ساله خود وداع می‌کرد که رئیسی در اقدامی نادر پیش از آغاز به کار رسمی دولتِ سیزدهم با مدیران مسئول رسانه‌ها اعم از اصلاح طلب و اصول گرا دیدار داشت و آنها را به همکاری و همراهی با دولت و ارائه پیشنهاد جهت پیشرفت امور دعوت کرد. این اقدام آنقدر در نوع خود کم نظیر بود که با اقبال جریان اصلاح طلب مواجه شد و آن را اقدامی قابل توجه و ارزشمند قلمداد کردند، اما دیری نپایید که این اقدام به فراموشی سپرده شد و اصلاح طلبان چوب انتقاد به دست گرفتند تا حیثیت به تاراج رفته خود را با نادرست، کم اهمیت و بی اهمیت جلوه دادن اقدامات دولت مستقر، احیا کنند.
انتقادها در رویدادهای مختلف و به اشکال گوناگون بیشتر از ناحیه یک طیف سیاسی آشکار شد و کار تا جایی پیش رفت که تاختن به عملکرد دولت مستقر و مطالبه گری از آن، بارها از سوی فعالان شاخص اصلاح طلب(منتقدان دولت سیزدهم) مطرح شد.
در همین راستا می توان به اظهارات دبیرکل حزب تکنوکرات سازندگی اشاره کرد. حسین مرعشی مدعی شده بود: «دولت آقای رئیسی تورم را حدود 40 درصد از آقای روحانی تحویل گرفت و تا الان بر اساس پیش بینی‌های تمام کارشناسان خوش بین 60 درصد به بالا است. بر اساس بررسی اقتصاددانان بدبین بالای صد است. باید فکری به حال این کرد. در جمع دوستان شما (دوستان ارزشی یا انقلابی) فرض بر این بود که مشکلات کشور ناشی از مدیریت آقای روحانی و جهانگیری و دولت قبل است.»
*به نام دولتِ در سایه به کام «هیچ»!
انتقاد به دولت رئیسی تا جایی پیش رفت که از مدت‌ها قبل کارگزارانی‌ها را به فکر تأسیس «دولتِ در سایه» متمایل کرد! این تصمیم واکنش‌های بسیاری را به همراه داشت؛ عده‌ای معتقدند منتقدین فعلی دولت رئیسی افرادی هستند که خود باید پاسخگوی بسیاری از اقداماتشان باشند در حالی که حالا در موضع طلبکار به دنبال لاپوشانی تصمیمات و حمایت‌های خود از رئیس دولت یازدهم و دوازدهم هستند.
حسین کنعانی مقدم تحلیل‌گر مسائل سیاسی در واکنش به تصمیم تشکیل دولت سایه از سوی کارگزاران، می‌گوید: «دولت در سایه را کسی تشکیل می‌دهد که به مردم اعلام کند برنامه‌ای برای مشکلات کشور در دست دارد؛ با تجربه‌ای که اصلاح طلبان در حمایت از دولتِ روحانی داشتند و عملکردی که او از خود به جا گذاشت بعید به نظر می‌رسد که بتواند دولت در سایه موفق بشود. روحانی و تیم اصلاح طلبان و کارگزاران سکان اجرایی کشور را 8 سال در دست داشتند و دولتِ آفتاب بودند، کاری نتوانستند انجام دهند. دیگر اگر در سایه بروند معلوم نیست که چه اتفاقی خواهد افتاد. اصلاح طلبان سعی می‌کنند تا خود را بازسازی کند و خودشان را از نظر افکار عمومی تطهیر کنند. اصلاح طلبان با نقد دولت و زیر سوال بردن کارآمدی دولت، آغاز رقابت‌های انتخاباتی در مجلس آینده و رئیس جمهور آینده را در دستور کار خواهند داشت.»
به هرحال دو سال از عُمر دولت مردمی می گذرد و دولت در سایه تکنونکرات ها همچنان در حاشیه قرار داد البته مرعشی در سال 1400 گفته بود که حاضریم برنامه اقتصادی کارگزاران را به رئیسی بدهیم اما از بین احزاب و کنشگران اصلاح‌طلب، فقط جبهه اصلاحات طی نامه‌ای به رئیس دولت برنامه‌ها و پیشنهادهای خود را به رئیس دستگاه اجرا ارئه کرد.
*وقتی تخریب در رسانه‌ها اسم «انتقاد از دولت» می‌گیرد!
از سوی دیگر رسانه های زنجیره ای اصلاح طلب -منتقدان دولت هم به - توپخانه‌ای علیه فعالیت‌های میدانی دولت سیزدهم تبدیل شده است، این در حالی است که این جریان در دوره 8 ساله روحانی تا آنجا که توانست به ندرت از تیترهای ضرب‌دار و انتقادی نسبت به دولتمردان تدبیری استفاده کرد.
به قدری نمک انتقاد از دولت سیزدهم در رسانه‌های اصلاح طلب زیاد شد که مدتی ارگان حزب کارگزاران سازندگی بنا به انتخاب تیتر تند و جهت‌دار« طغیان گوشت» که در صفحه ویترین خود برگزیده بود توقیف شد. جالب آنجا بود که سردبیر این رسانه، تخریب را در ظرف انتقاد قرار می‌دهد و می گوید: هدف ما انتقاد بود و نمی‌دانستیم که ناراحت می‌شوند! او در حالی به دولت تاخت که رسانه متبوعش در همین دولت رفع توقیف شد، اما باز به عنوان یک نیروی رسانه‌ای که در استخدام یک حزب اصلاح طلب است، راهبرد کارگزاران در انتقاد صریح و تند از دولت را روزنامه خود دنبال می‌کند.
روزنامه هم میهن که به مدیر مسئولی «کرباسچیِ تکنوکرات» بیش از یکسال دور جدید انتشار خود را از سرگرفته است، از رسانه‌هایی محسوب می‌شود که می‌خواهد مروج برنامه‌ها و مواضع همفکران خود در جریان اصلاحات در قبال دولت باشد، به همین جهت ارتباط و تعامل سازنده‌ای با عبدالناصر همتی رئیس بانک مرکزی در دولت سابق و از نیروهای نزدیک به کارگزاران دارد.
این رسانه در کنار کارگزاران سازندگی پازل «همتی» در انتقاد از دولت را تکمیل می‌کند. روزی هم میهمن با او به گفت‌وگو می‌نشیند و به نقل از وی در واکنش به عملکرد دولت تیتر می‌زند «شما هم نتوانستید» و روزی دیگر کارگزارانی‌ها در گزارش حمایتی به بررسی مواضع انتقادی همتی از دولت رئیسی می‌پردازد!
قطعا دولت از منتقدان حمایت می‌کند و دیگر آنها را بی شناسنامه معرفی نمی‌کند. این پیام 16 مرداد ماه در بازدید رئیس‌جمهور از صداوسیما به مناسبت روز خبرنگارا به فعالان سیاسی منتقل شد. او که در استودیو خبری ساعت 14 شبکه یک سیما حضور یافته بود گفت: «ممکن است به برخی اقدامات دولت انتقاداتی وارد باشد اما این دولت، منتقدان را افراد بی شناسنامه و بی هویت نمی‌داند و برای شنیدن صحبت های منتقدان گوش شنوا دارد.»
*تندروی تا کجا؟!
پس از این اظهارات، انتظار می‌رفت اصلاح طلبان که خود را از بدنه روشنفکر و تحصیل کرده جامعه می‌دانند «بسته انتقادات» خود از دولت را «رو» کنند اما باز هیچ خبری که نشد «هیچ» بلکه مواضع افراطی یک عده دوباره تکرار شد.
غلامعلی رجایی مشاور مرحوم هاشمی و از اعضای شورای مرکزی مجمع ایثارگران اصلاح‌طلب که از حامیان 8 ساله دولتِ روحانی بود به جای ارائه برنامه و پیشنهاد به دولتی‌ها، هم راستا با تندروهای اصلاحات حرکت کرد و گفت: آقای رئیسی اگر دلسوز کشور است و می خواهد خدمتی به کشور کند، پایان کار دولت خود را اعلام و از مسئولیت ریاست جمهوری استعفا دهد تا دولت جدیدی که از پس اداره کشور برمی آید مسئولیت را به دست گیرد!
در مقدمه گزارش، نگارنده به حمایت اصلاح طلبان از دولت روحانی پرداخت و گذری هم به تلاش آنها برای عبور از عملکرد دولت وقت اشاره کرد اما این تمام ماجرا نبود. به دلیل آنکه برخی از اصلاح‌طبان بدون لکنت زبان به حمایت خود از رئیس دولت وقت می‌پرداختند و اعلام می‌کردند «پشیمان هم نمی شویم»
زهرا نژاد بهرام فعال سیاسی اصلاح‌طلب که عضو شورای پنجم شهر تهران هم بود می‌گوید: از روحانی حمایت کردیم، پشیمان هم نیسیتم و قرار نیست که تمام اشتباهات گردن ما بیفتد.
او در عین حال مدعی می شود که مردم می‌دانند فقط اصلاح طلبان می‌توانند برای مشکلات کشور راه حل ارائه دهند.
اکنون که به گفته او اصلاح طلبان می‌توانند برای مشکلات کشور برنامه ارائه دهند، به نظر می‌رسد تاکنون برنامه‌ای مصداقی و عملیاتی عرضه نشده به همین جهبت باید به این سوال اساسی پاسخ داده شود که آیا منتقدان دولت چیزی در چنته دارند؟
انتهای پیام/
ارسال نظر
ارسال نظر