سیاستروز: دولت سیزدهم پولهای بلوکه شده را طی مذاکرات غیربرجامی پس گرفت
به گزارش ملت ما، روزنامه «سیاست روز» در یادداشتی با عنوان «بزرگترین باج تاریخ آمریکا» نوشت: آمریکا ابرقدرت است، البته این را ایالات متحده ادعا میکند، هرچند افول قدرت این ابرقدرت دیری است که آغاز شده اما از همان ابتدا هم قدرتی نبود که جامعه جهانی آن با باور کرده بودند.
آمریکاییها از رسانه به خوبی استفاده میکنند و این ابر قدرتی را به رسانههای تأثیر گذار و پر تعداد خود مدیون هستند. حکام آمریکا از انواع رسانه برای نشان دادن قدرت پوشالی خود بهره بردند تا افکار عمومی جهانی را نسبت به قدرتی که ندارند! فریبت دهند. بله قدرتی که ندارند،آنها همواره ضعیف کشی کردهاند،به سراغ جوامع،مردمان و کشورهایی میرفتند که در ضعیفترین شرایط ممکن قرار داشتند،اما هیچگاه با کشور و مردمی قدرتمند، مقاوم و سلحشور روبرو نشده بودند.
هر چند آمریکاییها حتی در مقابل همان کشورهای ضعیف هم شکستهای خفت باری را متحمل شدند و مجبور به فرار گشتند. البته که از آن کشورها جز ویرانهای باقی نگذاشتند،نمونه بارز آن ویتنام، ژاپن، عراق،افغانستان و دیگر کشورهایی است که هدف حملات نظامی آمریکا قرار گرفتند.
در این میان اما، کشوری با مردمی مقاوم، معتقد و با ایدئولوژی غنی و قوی تشیع توانست آمریکا را بارها در مقاطع گوناگون به زانو در آورد و وادار به تمکین کند و البته در هر جا و در برخی دولتهایی که در ایران حاکم گشته بود؛ کوتاه آمدن مقابل ایالات متحده باعث پیشروی آنها و عقب نشینی ایران شده بود. تصور و تفکر این که میتوان با آمریکا کنار آمد و به آنها اعتماد کرد، در مقاطعی مانند مذاکرات برجامی باعث شد تا آمریکا دست برتر را داشته باشد اما سیاستهای نظام اسلامی پس از دولتی که تن به مذاکره و توافق با آمریکا داده بود، بار دیگر آمریکا را در موضع انفعال و دفاعی قرار داد و ایران حالت تهاجمی به خود گرفت و با شکست برنامههای آمریکا در منطقه غرب آسیا، شکست داعش و پایان دولت این گروه تروریستی جنایتکار در سوریه، تقویت جبهه مقاومت از فلسطین تا لبنان و یمن و عراق، خنثی کردن تأثیر تحریمهای اقتصادی، سیاستهای خود را به آمریکا تحمیل کرد.
در دولت پیشین نفت ایران به فروش میرفت اما پول آن باز نمیگشت،با وجودی که برجام امضا شده بود و باید تحریمهای بانکی و اقتصادی برداشته میشد،با این وجود دولت باز هم به فروش نفت ادامه میداد اما عاید آن هیچ یا ناچیز بود.
اوضاع اقتصادی که در چند سال گذشته با وخامت وجود داشت و اکنون هم با کمی ضعف دیده میشود حاصل چاپ پولهایی است که دولت قبلی انجام داد و علاوه بر افزایش نقدینگی، پول بدون پشتوانه را روانه اقتصاد کشور کرد. تعطیلی کارخانههای و کارگاههی تولیدی در آن دوران افزایش یافت و بیکاری را نیز افزون کرد. هرچند اعتقاد داریم که هر دولتی روی کار میاید با علم به این که دولت قبلی که کرده است، نباید همه مشکلات و گرفتاریها را به گردن دولت قبلی بیندازد،اما با این وجود دولت کنونی توانست کشور را در شرایطی تحویل بگیرد که اوضاع اقتصادی نابسامان بود و البته هنوز هم هست.
اکنون دولت سیزدهم،که دولت مردم نام دارد، بخشی از پولهای بلوکه شده ایران را که متعلق به مردم ایران اسلامی است، در طی فرایند مذاکرات غیر برجامی پس بگیرد. آنگونه که از سوی مسئولان کشور گفته شده، بالغ بر 6 میلیادر دلار ایران در مبادله با چند جاسوس به کشور باز میگردد.
مسئولان گفتهاند که برای این تبادل تضمینهای لازم را گرفتهاند و هنوز هم جاسوسها به آمریکا تحویل داده نشده است. چنین اتفاقی در عالم سیاست، یک پیروزی برای ایران است، چند مهره سوخته در قبال 6 میلیارد دلار. حال چرا برخی از این اتفاق ناراحت و عصبانی هستند، از تنگ نظری آنها است. همین بس که مایک پنس معاون سابق رئیسجمهور آمریکا گفته؛ علیرغم اینکه از آزادی زندانیمان خوشحالم اما مردم آمریکا باید بدانند که بایدن اجازه داده است بزرگترین باج تاریخ را به ایران بدهیم.
انتهای پیام/