این محققان با بررسی روی موش‌های آزمایشگاهی دریافتند که ورزش صبحگاهی منجر به افزایش پاسخ متابولیکی در ماهیچه‌های اسکلتی می‌شود.
این در حالی است که ورزش کردن در ادامه روز یعنی در عصر، مصرف انرژی را برای مدتی طولانی‌تر افزایش می‌دهد.
همه می‌دانیم که ساعت زیستی چه‌قدر برای سلامتی ما حائز اهمیت است.
به عنوان مثال، خواب خیلی کم می‌تواند عواقب بدی روی سلامتی ما بگذارد.
در این پژوهش جدید محققان دانشگاه “کپنهاگ” با همکاری محققان دانشگاه ” کالیفرنیا در ارواین” دریافته‌اند که تأثیرات ورزش وابسته به زمان انجام آن متفاوت است.
این تأثیرات متفاوت هم توسط ساعت زیستی بدن کنترل می‌شود. ورزش صبحگاهی برنامه‌های ژنی در سلول‌های ماهیچه‌ای را تحت تأثیر قرار می‌دهد و این سلول‌های ماهیچه‌ای را مؤثرتر کرده و قادر می‌سازد که قند و چربی بیشتری بسوزانند. بنابراین این نوع ورزش کردن برای افراد مبتلا به اضافه وزن و دیابت نوع ۲ مفیدتر است.
ورزش عصرگاهی هم مصرف انرژی در سراسر بدن را برای مدت زمانی طولانی، افزایش می‌دهد.
با توجه به تأثیرات گوناگون ورزش کردن در این دو ساعت مختلف از شبانه‌روز، محققان ترجیحی میان این دو قائل نشدند.
نتایج این پژوهش در مجله “Cell Metabolism” انتشار خواهد یافت.
