ملت ما، وب سایت خبری تحلیلی ملت ما

جریان حامی دولت که حالا دیگر هیچ اندوخته‌ای در کارنامه اعمال خود ندارد، در این روزها در تلاش است تا پایان‌یافتن تحریم تسلیحاتی ایران را در جامعه بین‌المللی به نام دولت تدبیر و امید فاکتور کند تا شاید در روزگاری که کارنامه دولت خالی‌تر از هر دولت دیگری بعد از انقلاب است، اندکی از بار فشار روانی افکار عمومی بکاهد.

در این میان اما ذکر چند نکته خالی از لطف نیست. فارغ از اینکه این تحریم چگونه و با چه سازو‌کاری از جانب دولت مستقر اجرایی شده است اما سوال آنجاست که اگر بدنه صنایع دفاعی کشور مانند مسوولان و دولتمردان، با رسیدن تحریم همه‌چیز را لنگ رفع آن گذاشته و به امید فردای تحریم دست به سیاه و سفید صنعت دفاعی نمی‌زدند، معلوم نبود اصولا تا امروز خاک و منافع جمهوری اسلامی ایران چند مرتبه لگدکوب تجاوز بیگانه شده بود. صنایع دفاعی جمهوری اسلامی که به صورت مستقیم تحت برنامه‌ریزی‌ها و رویکردهای فرماندهی کل قوا اداره می‌شود، نه‌فقط در دوران تحریم بلکه حتی در دوران پساتحریم هم هیچ‌گاه ستون فقرات دفاعی کشور را به تجهیزات تولیدشده آن سوی مرزها گره نزده و نمی‌زند که در روز مبادا با هم‌پیمانی احتمالی ابرقدرت‌ها، هندسه احتمالی دفاعی و نظامی‌اش برای دشمن رو شده باشد.

صنایع دفاعی در تمام سال‌های تحریم به‌جای التماس به طرف‌های خارجی با اتکا به توانمندی‌های داخلی حالا به جایی رسیده است که در روزگار پساتحریم می‌تواند مزه شیرین تسلیحات متعارف ساخت ایران را تجربه کرده و ارز وارد ایران کند. هرچند صنایع دفاعی هیچ‌گاه از تحریم استقبال نکرده و نمی‌کند اما رگ حیات خود را نیز هیچ‌گاه به بودن یا نبودن تحریم گره نزده است. این وضعیت مدبرانه و منطقی را مقایسه کنید با سرنوشتی که دولت تدبیر و امید در هفت سال گذشته برای کشور رقم زده است. حالا شاید بهتر مشخص شود که نباید لغو تحریم تسلیحاتی را به نام رییس‌جمهور و عملکرد دولتش فاکتور کرد. از کارنامه دیگران دوپینگ نکنید آقایان!