به نظر می‌‌رسد نوسان تصمیم‌گیری‌ها در دولت تا اندازه زیادی شبیه فاصله میان دعوت روحانی به ناسزاگویی علیه واشنگتن تا دعوت به مذاکره با واشنگتن با ارائه تفسیر وارونه از صلح امام‌حسن(ع) باشد. این میزان از نوسان، نشانه‌‌ای جدی از سردرگمی و آشفتگی در دستگاه تصمیم‌گیر اجرایی است که برخلاف خواسته جامعه، تمایلی به یاری‌‌گرفتن از سایر نهادها و اصلاح رویه‌‌‌های نادرست ندارد و با استدلال‌‌‌های نادرست بر میزان و شدت اصطکاک بین دستگاه‌‌‌ها و اشخاص مختلف با دولت می‌‌افزاید.
با این فرض، گویا ضعف توان اجرایی دولت ریشه در انحراف در دستگاه فکری دولت دارد که همچنان علاج مشکلات کشور را خارجی دانسته و به‌صورت غیرواقع‌بینانه اقتصاد و امنیت روانی جامعه را وابسته به تغییرات در سطح روابط بین‌الملل می‌‌داند. گرچه به‌واسطه گستردگی شبکه‌‌‌های اجتماعی و اقتصاد جهانی، سیاست خارجی بر تمامی کشورها تاثیر می‌‌گذارد اما این میزان از وابستگی حتما غیرمنطقی و زیان‌آور است.در تفسیر رییس‌جمهور از دلایل صلح امام‌حسن؟ع؟ می‌‌توان به استنباط غیرواقعی و جهت‌دار از تاریخ اسلام پی برد.
توسعه‌دادن خیانت خواص و اطرافیان امام به اکثریت مردم حتما منطبق با حقیقت ماجرای صلح امام نیست و بیشتر شبیه عملکرد برخی جریان‌‌‌های سیاسی برای گروگان‌گرفتن اقتصاد و معیشت جامعه به‌منظور مذاکره با آمریکاست. تعمیم‌دادن این گزاره که صلح امام، حاصل آرا و خواست عمومی بوده، دقیقا پوشاننده زر و زور و تزویر معاویه و غفلت یاران و نزدیکان امام است. طرفداران مذاکره که خود روزگاری منتقد استفاده ابزاری منتقدان‌شان از اصول و متون دینی بودند، اکنون خود به‌واقع از آن استفاده ابزاری می‌‌کنند و درخت کج‌کاشته‌شده توسط خود را آبیاری می‌‌کنند.
