افسردگی
افسردگی و خواب به طور معمول با هم مرتبط هستند. افسردگی می تواند موجب خوابیدن فرد برای مدت زمانی طولانی‌تر شود. در عوض، خواب طولانی‌تر می تواند وضعیت افسرده فرد را حفظ کند.
چه میزان خواب بیش از حد محسوب می شود؟
میزان خواب کافی برای حفظ سطوح مطلوب سلامت می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و به عوامل مختلفی بستگی دارد.
ژنتیک
ژن های ما در خواب درونی و ریتم های شبانه روزی ما نقش دارند که دو سیستم خواب بیولوژیکی اصلی انسان محسوب می شوند. مطالعات نشان داده اند برخی افراد دارای یک جهش ژنی هستند که تنها با چهار ساعت خواب نیز احساس رضایت از استراحت در آنها شکل می گیرد. این ژن نادر است و به ارث می رسد. با این وجود، بیشتر افراد حداقل به هفت تا هشت ساعت خواب شبانه برای کسب احساس آرامش و تجدید انرژی نیاز دارند.
سن
کودکان به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان نیاز دارند. از سوی دیگر، افراد مسن به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان جوان نیاز دارند.
سطح فعالیت
هرچه فرد از سطح فعالیت بیشتری برخوردار باشد، به خواب بیشتری نیز نیاز خواهد داشت. خواب این فرصت را برای بدن فراهم می کند تا روند ریکاوری و افزایش سطوح انرژی را پس از انجام فعالیت بدنی تجربه کند.
سلامت
زمانی که فردی با مشکلات سلامت مواجه است، به طور معمول به خواب بیشتری نیاز خواهد داشت. این درباره بیماری های کوتاه مدت، مانند آنفلوآنزا و همچنین شرایط مزمن بلند مدت، مانند دیابت صادق است.
تغییرات زندگی
استرس و تغییرات زندگی می توانند نیاز یک فرد برای خواب را افزایش داده یا به خواب رفتن را دشوار سازند. بدون در نظر گرفتن این که استرس و تغییرات زندگی مثبت یا منفی هستند، این شرایط بر خواب یک فرد تاثیرگذار خواهد بود.
به طور کلی، یک فرد بالغ که به طور مداوم ۱۰ ساعت یا بیشتر در شب می خوابد، احتمالا بیش از حد می خوابد و باید برای بررسی دقیق‌تر شرایط به پزشک مراجعه کند.
دلایل
دلایل مختلفی برای توضیح خواب بیش از حد یک فرد وجود دارند.
هایپرسومنیا
هایپرسومنیا یا پُرخوابی اصطلاح پزشکی برای خواب بیش از حد و خواب آلودگی در طول روز است. همانند اینسومنیا یا بی خوابی، خواب بیش از حد نشانه ای از بروز اختلال در خواب است. هایپرسومنیا زمانی تشخیص داده می شود که خواب بیش از حد توضیح مشخصی ندارد.
خواب آلودگی همراه با هایپرسومنیا با چرت زدن بهبود نمی یابد. افزون بر این، هایپرسومنیا موجب خوابیدن فرد در بازه های زمانی طولانی هنگام شب می شود. همچنین، هایپرسومنیا سطوح پایین انرژی، مشکلات حافظه و اضطراب را در پی دارد.
نارکولپسی
نارکولپسی یا حمله خواب یک اختلال خواب عصبی است که در آن مغز قادر به کنترل چرخه های خواب و بیداری نیست. افراد مبتلا به نارکولپسی خواب آلودگی شدید طی روز را تجربه می کنند و ممکن است حین انجام فعالیت های عادی روزانه، مانند رانندگی به خواب بروند.
آپنه خواب انسدادی
این اختلال خواب موجب توقف تنفس فرد برای بازه های زمانی کوتاه می شود. آپنه خواب انسدادی می تواند نیاز به خواب را افزایش دهد زیرا در چرخه طبیعی خواب اختلال ایجاد می کند.
افسردگی
افسردگی یکی از شایع‌ترین دلایل خوابیدن بیش از حد یک فرد است. افسردگی موجب احساس خستگی دائمی و افت سطوح انرژی می شود. از این رو، افراد افسرده به خواب بیشتر نیاز دارند.
داروها
برخی داروها که برای درمان برخی بیماری ها تجویز می شوند ممکن است احساس خستگی و خواب آلودگی را در فرد ایجاد کنند. از این رو، این افراد به خوابیدن بیشتر تمایل دارند که اغلب میزان آن بیش از حد در نظر گرفته می شود.
الکل
مصرف الکل، بدون در نظر گرفتن میزان آن، می تواند موجب اختلالات خواب شود. این شامل آپنه خواب و خروپف می شود. همچنین، مصرف الکل می تواند موجب اختلالات خواب، به ویژه در الگوهای خواب و خواب آلودگی طی روز شود.
بیشتر دلایل خواب بیش از حد موقتی هستند. آنها با برخی تغییرات ساده در سبک زندگی از جمله دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی، دنبال کردن یک برنامه منظم و ترک عادات ناسالم برطرف می شوند.
مشکلات سلامت مرتبط
خواب بیش از حد می تواند به اندازه خواب ناکافی آسیب رسان باشد. خواب بیش از حد می تواند فرد را در معرض خطر برخی مشکلات سلامت قرار دهد.
بیماری قلبی
خواب بیش از حد می تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد که یکی از دلایل اصلی مرگ و میر انسان ها در جهان است. این خطر برای زنان بیشتر از مردان است زیرا آنها بیشتر از مردان می خوابند.
اضافه وزن
پژوهش ها نشان داده اند افرادی که بیش از حد می خوابند، به طور معمول وزن بیشتری دارند. این احتمال وجود دارد که وزن بیشتر به واسطه خواب بیشتر و فعالیت بدنی کمتر شکل بگیرد زیرا فرد هرچه بیشتر بخوابد، تحرک کمتری داشته و کالری کمتری می سوزاند.
دیابت
خواب بیش از حد می تواند سطوح قند خون را افزایش دهد و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. البته، این خطر ممکن است بیشتر با سبک زندگی کم تحرک و اضافه وزن مرتبط باشد تا هر گونه ارتباط خاص بین دیابت و خواب بیش از حد.
مشکلات تمرکز
خواب بیش از حد می تواند موجب پیری سریع‌تر مغز شود و انجام ساده‌ترین وظایف روزانه را دشوار سازد. این می تواند با تعداد دفعات بیدار شدن از خواب هنگام شب مرتبط باشد که ممکن است به معنای خواب ناکافی و عدم تجدید قوای مورد نیاز برای احیا و بازسازی مغز باشد.
